Lombok-Flores

Afgelopen 4 dagen hebben we een boot reis van Labuhan Lombok naar Labuhan Bajo gemaakt. Heerlijk even de benen laten uit rusten, genieten van de mooie blauwe zee en kijken naar de vele dolfijnen Mantariggen. Onder weg hebben we op enkel kleine onbewoonde eilandjes overnacht. We konde vanaf de boot naar de mooiste strande en coraal tuinen zwemmen. Op Komodo en Rinca hebben we de 2-3 meter grote Komodovaraan gezien. ook weel draak genoemd. De draken waren heel lief maar als ze honger hebben eten ze een hert, buffel of zelfs soortgenoten. De draken spugen geen vuur trouwens. En ridders hebben ze hier ook niet. Verder is het een sprookje. We kregen de zelf gevangen vissen en verse kip te eten.

Vandaag hebben we de fiets weer gepakt en morgen gaan we Flores per fiets verkennen.

Helaas maar spaarzaam en traag internet hier, dus de foto's volgen later...

Lombok

We zijn op Lombok aangekomen. Lombok betekent chillipeper en dat merken we aan het eten.. Lars propt het soms met bakken naar binnen, om er pas te laat achter te komen dat het te scherp is. In Sangsit, een klein badplaatsje bij Sengigi hebben we twee heerlijke dagen aan het strand doorgebracht. Lekker visjes vangen en poedelen in zee. Daarna naar Gili Meno, een klein eiland voor de kust, waar niks te doen is , behalve zonnen, zwemmen en snorkelen.

Lars kan steeds beter met de golven overweg. Hij vindt het erg leuk om rond te dobberen op zijn bandjes en hij probeert met zijn beentjes te trappelen om vooruit te komen (dit lukt natuurlijk niet, de golven zijn sterker). Ook zand scheppen, kastelen bouwen, schelpjes zoeken, vis vangen, met de kindjes spelen, op kokosnoten trommelen (en ze verslepen van de ene kant van het eiland naar de andere) vindt hij erg leuk.

Op dit moment liggen de mannen lekker te slapen in de schaduw, Lars in zijn tentje, Thijs in de hangmat. Het is erg mooi weer hier (al 2 dagen geen regen!!!!!!) en behalve dat al het koraal verwoest is door dynamiet-vissen, is het best mooi onderwater. We hebben schildpadden gezien, inktvissen en zelfs een haai van 1,5 meter.

Foto's volgen bij betere internet toegang...

Samen spelen aan zee...

Samen vliegeren....

Schuilen voor een tropische bui...

Zelf fietsen...

Omlaag...

In Bedugul was het koel, een welkome afwisseling met de hitte van het laagland. We bleven hier een dag, om bij te komen van de klim. We maakten een wandeling en speelden in 2 verschillende speeltuinen! Ook zagen we een Hindoeistische optocht met een draak, wat opvallend is in dit dorp, waar 80 % Moslim is. Vanaf Bedugul moesten we nog een klein stukje klimmen, om daarna de rest van de dag naar beneden te suizen. 1300 hoogtemeters maar liefst! Wel apart hoe we op de kraterrand aan de ene kant in de diepte op het kratermeer uitkeken en aan de andere kant op de zee.

We wandelden onderweg nog even naar een waterval en spoelden ons zweet af in de heilige warmwaterbronnen van Air Panas Banjar.

Daarna reden we door naar de kuststrook die door een paar hippies, die onder invloed waren van paddo's vroeger " Lovina" is genoemd. Het zijn in totaal 5 dorpjes, die aan het zwarte strand van de Noordkust liggen. Het toerisme is hier gelukkig beperkt gebleven, hoewel ze je hier wel snorkeltripjes en dolfijnkijk-tripjes aanbieden.

Lars speelt liever op het strand. De hele morgen heeft hij gezwommen, kastelen gebouwd en krabjes gevangen.

Omhoog...

Na Ubud begon het klimmen. In twee dagen fietsten we naar Bedugul, een dorpje gelegen op de kraterrand van een vulkaan. We maakten een tussenstop bij een warmwaterbron, precies wat je nodig hebt na een dagje fietsen in de hite. De volgende dag fietsten we bijna de hele dag in de regen omhoog, waarbij de weggetjes soms zo steil waren, dat we de fiets met de fietskar met zijn tweeen moesten duwen. Wel was het mooi: we reden langs de rijstterrassen van Jatiluweh, waar we gelukkig even zon hadden, wat mooie vergezichten opleverde. Ook waren er overal ceremonies bij de tempels langs de weg. De straten waren rijk versierd met vlasbomen, bloemen en linten en overal liepen mooi uitgedoste dames met kleurige manden op hun hoofd, waarin offers zaten.

De kop is eraf...

We zijn aangekomen op Bali en de fietstocht is begonnen.
Het links rijden gaat ons goed af, misschien gaan we dat in Nederland ook wel doen.
het eiland is geweldig, zoveel geuren en kleuren!
De mensen zijn heel aardig, vooral voor Lars. Soms is de aandacht wat erg veel. Niet alleen rennen de kinderen achter de fietskar aan, ook volwassenen knijpen hem graag in de wangentjes. Daar is hij niet altijd van gediend. Maar soms komen ze met zakjes kroepoek aan, dat is toch wel weer leuk.Het eten is hier zowiezo geweldig, we zijn van plan om alle Balinese specialiteiten uitgeprobeerd te hebben als we het eiland verlaten. Lars lust ook bijna alles. Vitaminen genoeg hier met al dat fruit!
We zijn nog niet ziek geweest gelukkig.

Koekjes bakken in de hete zon...

Mmmmm, aardbeitjes hebben ze hier ook!

Hiep hiep hoera.... 2 jaar!!!

Ik word al een grote jongen.
Veel plezier vandaag!... en eet ook een stukje taart voor mij...